سر عاشورا
- ... باز در میان این بزرگان هم شاخصهایى است که بلاشک حضرت ابى ‏عبداللَّه علیه الصّلاة و السّلام، یکى از بزرگترین این شاخصهاست. حقّاً باید گفت که نه فقط ما انسانهاى خاکى حقیر و ناقابل، بلکه همه عوالم وجود، ارواح اولیاء و بزرگان و فرشتگان مقرّب، محتاج پرتوى از انوار اویند و در تمام عوالم تو در توى وجود، که براى ما روشن و آشنا هم نیست، نور مبارک حسین ‏بن ‏على علیه السّلام مثل خورشید مى ‏درخشد. اگر انسان خود را در پرتو این خورشید قرار دهد، این کار بسیار برجسته‏اى است....
در زندگى حسین ‏بن ‏على علیه‏السّلام، یک نقطه برجسته، مثل قلّه‏اى که همه دامنه ‏ها را تحت ‏الشّعاع خود قرارمى ‏دهد، وجود دارد و آن عاشوراست. در زندگى امام حسین علیه‏السّلام، آن‏قدر حوادث و مطالب و تاریخ و گفته ‏ها و احادیث وجود دارد، که اگر حادثه کربلا هم نمى ‏بود، زندگى آن بزرگوار مثل زندگى هریک از ائمّه دیگر، منبع حِکَم و آثار و روایات و احادیث بود. اما قضیه عاشورا آن‏قدر مهم است که شما از زندگى آن بزرگوار، کمتر فراز و نشانه دیگرى را به‏ خاطر مى ‏آورید. قضیه عاشورا هم آن‏قدر مهم است که به زبان این زیارتى که امروز - روز سوم - وارد است، یااین دعایى که امروز وارد است، درباره حسین ‏بن ‏على علیه‏السّلام، چنین آمده است که «بکته السماء و من فیها والارض و من علیها ولمّایطألا بتیْها». هنوز پا به این جهان نگذارده، آسمان و زمین بر حسین علیه‏السّلام، گریستند. قضیه این‏قدر حائز اهمیت است. یعنى ماجراى عاشورا و شهادت بزرگى که در تاریخ بى ‏نظیر است، در آن روز اتّفاق افتاد. این، جریانى بود که چشمها به آن بود. به راستى این چه قضیه‏اى بود که از پیش تقدیر شده بود؟ «الموعود بشهادته قبل استهلاله و ولادته. » قبل از این‏که حسین ‏بن ‏على علیه‏السلام چهره بنماید، با شهادت نامیده و خوانده مى‏شد. به‏نظر مى ‏رسد که در این‏جا رازى وجود دارد، که براى ما آموزنده است.

نوشته شده در یکشنبه 86/10/23ساعت 12:26 عصر توسط دختر ماه نهم نظرات ( ) |