و یا شاید هم ...
صحبت گل سرخ از باران و
صحبت باران از گل سرخ است ،
اما هی باد می آید ،
آمدن ، وزیدن،و افعال ساده ئی دیگر.
با این همه ،وقتی که وزیدن باد?هی بی جهت است،
یعنی چه!؟ هی علامت حیرت! هی علامت پرسش؟
گل سرخ ،پیاده ئی مغموم است
گوشة یک پارک قدیمی شاید
خواب دامنه ئی دور از دست را می بیند.
پس چرا پی ستاره در پیالة آب می گردی گلم !؟
یک امشب نخواب و بر بام باد برآ،
سینه ریز ستارگان باکره را به نرخ یک آواز ساده خواهی خرید .
فکر می کنی من بی جهت به این زبان هفت ساله رسیده ام !؟
نه به جان نسیما ،نه!
بخاطر همة آن خوابهامان در نیمة راه بیم و باور است که چانه می زنم
باد که بیاید ،باران که بیاید
تو باید به عمد از میان آوازهای کودکان بگذری
چترت را کنار ایستگاهی در مه فراموش کن
خیس و خسته به خانه بیا
نمی خواهم شاعر باشی ،باران باش !
همین برای هفت پشت روئیدن گل کافی ست ،
| Design By : Pichak |
